Süper Lig heyecanı Fenerbahçe-Galatasaray mücadelesiyle ve sarı kırmızılıların şampiyonluğuyla sona erdi. Ancak maçtan sonra bazı Fenerbahçeli taraftarların çıkardığı olaylar, şampiyonluktan daha fazla gündeme oturdu. Aslında geçen haftaki Trabzonspor-Fenerbahçe maçı, toplumun ne hale geldiğini açıkça gözler önüne sermişti.
 
Futbolumuz nereye gidiyor? Ya da soruya başka açıdan bakılacak olursa insanımız nereye gidiyor? Geçen haftaki Trabzonspor-Fenerbahçe, bu haftaki Fenerbahçe-Galatasaray maçlarında ev sahibi ekip taraftarlarının maç esnasında ve sonrasında yaptıklarının izahını müsbet ya da menfi hiçbir kelime karşılayamıyor?
 
Denilebilir ki diğer takımların statlarında durum çok mu farklı? Elbette değil. Zaten böyle olmadığı bu sezon ki Beşiktaş-Galatasaray, geçen sezon ki Bursaspor-Beşiktaş, Galatasaray-Fenerbahçe, Adanaspor-Mersin İdmanyurdu, vd. birçok maçta da görüldü.
 
KADIKÖY’DE KUPAYI ALDIRMAMA ADINA YAPILANLAR
 
Ezeli rakibini tebrik etmeyerek, onlara kupayı aldırmama pahasına hem saha içinde hem saha dışında ortaya savaşı andıracak görüntüler çıkmasına sebep olan bazı Fenerbahçeli taraftarların bu kinini anlamak mümkün değil.
 
Kupayı alan rakibini alkışlasalar belki de tüm toplumun alkışını ve takdirini hak edeceklerdi. Ancak bunu başaramadılar. Aslında bu tabloya şaşırmamak lazım. Zira ülkemizde son dönemde bu tür olayların olmaması daha garipsenir oldu. Yani Kadıköy’de bir anlamda “malumun ilanı” oldu dense yanlış olmaz.
 
AHLAK ÜZERE MEDENİYET İNŞA EDEN TOPLUM, FUTBOL SORUNUNU MU AŞAMAYACAK?
 
Kimse kendini diğerinden farklı görmemeli. Neticede bu ülkenin toplumsal bir futbol sorunu var. Olay yalnızca şike olaylarından kaynaklanan Trabzonspor-Fenerbahçe veya Fenerbahçe-Galatasaray gerginliği değil. Şike soruşturması şunun şurasında 1 senelik dava.

Fenerbahçe-Galatasaray, Bursaspor-Beşiktaş, Trabzonspor-Fenerbahçe ve bölgesel anlamda birçok takım (Mersin İY-Adana DS, Elazığspor-Malatyaspor,vd.) çekişmesi/çatışması Şike Soruşturmasından önce de vardı.

Bu toprakların kaybettiği değerleri yeniden kazanmasına ihtiyacı var. Ama bunun yolu senden olmayanı ötekileştirmek değil.
 
Medeniyetiyle övündüğümüz Osmanlı Devleti, varlığını sadece bilek gücüyle kazanmamıştı. Sadece bilekle olsaydı ömrü Cengiz Han’ın, Büyük İskender’in devletleri kadar olurdu. Ötekini yok saymayarak kurulan bir ahlak medeniyetinden söz ediyoruz.

Bu ortamda Müslüman’ı, Yahudi’si, Hristiyan’ı, Ermeni Gregoryen’i, Süryanisi ve daha nicesi birbirine düşmeyerek asırlarca yaşayabiliyorsa Fenerlisi, Trabzonlusu, Galatasaraylısı, Beşiktaşlısı, Bursalısı, Eskişehirlisi, Mersinlisi, Adanalısı neden aynı ortamda maç izleyemesin, neden diğerinin başarısını alkışlamasın?
 
Bu mümkün mü? Elbette. Ancak çözüm diğerini ötekileştirmemekten, ötekileştirmemek ise ahlaki eğitimden geçiyor. Bizler, çocuklarımızı okula eğitim-öğretim amaçlı gönderiyoruz. Ancak sistem dershanelerle, özel hocalarla işin sadece öğretim kısmını düşündürürken, alış-verişte, toplu taşıma araçlarında, futbol sahalarında bile karşımıza çıkan eğitimi göz ardı ediyoruz.
 
“Ağaç yaşken eğilir” sözündeki eğilir’in eğ’i (eğmek fiili) ile eğitimin eğ’i aynı kökten gelmektedir. Sözün özü; genel anlamda çocuklarımızın, konumuz futbol olduğuna göre özel anlamda ise taraftarlarımızın yetişmesinde onları okul, ev ve dershane üçgeninde sadece öğretime sıkıştıran bizlerde de sorun var demektir.
 
AYKUT KOCAMAN VE FUTBOLCULAR DA AALKIŞI HAK ETTİLER
 
Ayrıca son bir söz de Fenerbahçeli futbolculara ve teknik direktör Aykut Kocaman’a… Takımda Lugano, Niang, Emenike, Dos Santos gibi futbolcularını kaybetmelerine karşın son maça kadar iddialarını sürdürmeleri, şike davasına rağmen takımın birlikteliğini bozmamaları takdire şayandı. Sarı-lacivertli ekip bu anlamda alkışı ziyadesiyle hak ediyorlar.
 
Ancak yine de en fazla alkışı yeni kurulmasına rağmen bu sezona damgasını vuran Fatih Terim’in talebeleri hak ediyor. Tebrikler Galatasaray. Yıllar sonra Şampiyonlar Ligi’ne yeniden adım atan sarı-kırmızılara bu platformda başarılar…
 
Selametle kalın…
 
muslumisiklar@gmail.com