Türkiye’yi dinlemek, iradesini tahmin etmek, siyasi alanda ne dediğini anlamak için çalışıyorlar. Türkiye’nin oyu merak ediliyor.

Türkiye’yi dinlemek, kulağı Anadolu toprağına dayamak, bir Anadolu insanının göğsüne bastırmak değil artık.

Anket yapılıyor. Türkiye’yi temsil ettiği var sayılan belli sayıda insanın cevabı alınıp işte bu Türkiye’nin seçimi deniyor.

Medya gündem oluşturarak yönlendiriyor mu bu anketleri? İnsan seçiminde gerekli titizlik gösteriliyor mu? Doğru sorular soruluyor mu? Anketler ne kadar isabet edebiliyor?

Anket sonuçları konusunu tartışmalı. ‘Ankete inanma, anketsiz de kalma!’ durumu var. Anketler, kahve falına çok benzemiyor mu?

Türkiye’ni sesini duyurmak için dünya güçlerinin davulunu taşıyanlar var..  İstanbul’dan Kostantin olarak bahsedenler var.. Türkiye denilince Milet, Efes, Bergama, Afrozyas ve Truva’yı aklına getiren Batıcılar var.

Batı hile ve kurnazlığı, Doğu kahramanlığını tutsak etsin isteniyor. Truva, ebedi sembol!

Her dönemde bir Truva atı hazırlanıyor farklı farklı..

Medya, Truva atı fabrikası. 

Evet Türkiye’yi dinleyelim! 

Türkiye’nin sesi, Batıcıların sandığı gibi, küfürlü, utanmaz, kaba, cırtlak bir ses değil.. Boşuna kameraların karşısına ev kadınlarını çıkarıyorlar, ağzı bozuk adamlara mikrofon uzatıyorlar.. Boşuna alt kesimden problemli insanların bağırıp çağırmalarını yayınlıyorlar. Türkiye’nin sesi gürültü değil.

Türkiye’nin sesi, senfoni.

Bu senfonide inanç, güven, Hak ve hakikate teslim oluş, acıma, sevme ve zafer sesleri var. Bu senfonide denizin med ve ceziri; güneşin bir mızrak gibi yükselişi, bir bomba gibi batışı; ayın bal rengi gözleri ve samanyolunun sonsuzluğa bir yörük kuşağı gibi sarılışı var! 

Türkiye’yi dinlemek, üretilen gürültüye kulak kabartmak değil, bu toprakları türküsünden anlamak demek. Anadolu insanının işaret dilini bilen, olayların dilini bilen dinleyebiliyor bu senfoniyi.

Anadolu insanının hal dilini çözebiliyor musun? İşte beklenen dünya kahramanı bu..

Derinlerde yeni bir Türkiye oluşuyor. Tarihin üst planlarına çıkması yakın yeni bir Türkiye.

Bir takım yeraltı suları akıyor. Bir takım kimya şişelerinde bir takım madenler billurlaşıyor, porselenler kırılıyor, mavi bir çini buğusu bir çaydanlığın ağzından tütüyor. Antik bir taş sütunu yine antik bir hayvan başının üstüne devriliyor.

Türkiye’nin Akdeniz kıyıları, Ege kıyıları ve Karadeniz kıyıları köpükleriyle, balıklarıyla gülümsediği gibi diplerde kaynaşan petrolüyle, doğal gazıyla gülümsemeye hazırlanıyor.

Bütün bu seslerden, yer altı Anadolu’sunda ataların kalıntılarıyla ve mirasıyla torun çığlıklarından, ağaç hışırtılarından, bir temmuz öğlesinden, Bir Ağrı, Bir Van, bir Erzurum sabahından, bir Mersin, bir Adana, bir Urfa, bir Malatya öğleninden, bir Bursa, bir Edirne, bir İstanbul ikindisinden, bir Eskişehir, bir Kayseri, bir Ankara akşamından, bir Konya gecesinden, bir Mevlana rüyasından bir ülkü örülüyor.

2023 seçiminde Türkiye’nin ne diyeceği merak ediliyor?

Recep Tayyip Erdoğan yeniden cumhurbaşkanı seçilebilecek mi?

Kim cumhurbaşkanı olacak?

Türkiye’nin senfonisini dinlemeyi başaranlar bu sorunun cevabını biliyor: Recep Tayyip Erdoğan!

Gürültü duyanlar ise ister istemez Türkiye’yi Batı’nın elinin altında kalmasını, baskısı altında vaziyet ve istikamet edilmesini seçecek..

Rahmetli üstadımız Sezai Karakoç’un 1967’de yayınladığı Farklar kitabının ilk yazısı, ‘Anadolu’yu Dinlemek’ başlıklı bir metin. O metni okurken düşündüm tüm bunları.

Batı ve işbirlikçi anlamında Batıcılar, 100 yıl önce, 50 yıl önce de Türkiye’nın senfonisini gürültüyle bastırmaya çalıştı bugün de çalışıyor..

Türkiye’nin sesi senfoni, gürültü değil. Türkiye, sesini dünyaya duyuracak..

2023’te ‘Merhaba yeni Türkiye!’ diyeceğiz hep birlikte..