Kim bilir, kaçıncı kezdir İsrail’in gerçekleştirdiği bir zulümden sonra kaleme alınan yazılardan birisinin altına imza atıyorum…

Kim bilir, bu yazıdan sonra kaç masum Filistinli daha şehid olacak…

Kim bilir, terörist İsrail devleti bu şenaatleri müteakip daha nice zulüm metotları keşfedecek… 

Kim bilir, kaç satılmış ve vicdansız kalem, kaç kez daha, ‘bize ne Filistinlilerden’ diye kaleminden aşağılıklar döktürecek…

Kim bilir, insanlıktan soyunmuş kaç zavallı daha ideolojik takıntılar çöplüğünde horozlanacak…

Kim bilir, şeytan imparatorluğunun başkenti ABD’den daha kaç kez, ‘Hamas rahat durmalı’ şeklinde şeytani bir böğürtü yükselecek…

Kim bilir, kim bilebilir…

Ama şunu kesinkes biliyoruz ki, BM denen beş para etmez işbirlikçi örgüt, mezalimi kınamaya dahi cesaret edemeyecek.

Biliyoruz, mason loncalarından kumanda edilen ve fonlanan besleme basın bir satırla dahi olsun bu hususa değinmeyecek!

Dünyayı zerre kadar kaale almayan terörist İsrail devleti, bildiğini okumaya pervasızca devam edecek elbet, biliyoruz!

Evet, evet, biliyoruz ki, açlığa ve ölüme terk edilen, hastaneleri bombalanan mazlum Filistin halkı için batı dünyası, kılını bile kıpırdatmayacak!

Şunu yine kat’iyletle biliyoruz ki, bu zulüm devam ettiği sürece melekler, zalimlere ve ‘dilsiz şeytanlara’ lanet edecek!

Ama bütün bu bilmediklerimiz ve bildiklerimiz mazlum Filistin halkının derdine derman olmayacak…

‘Utanç üzerimize olsun ki’, bu aynen böyle olmaya devam edecek…

Vaveyla, va esefa…

Dün gece İsrail’in, içinde kadınların ve çocukların da bulunduğu ‘bin’den fazla Filistinliyi, bırakın savaş hukukunu, insaniyeti bile yerle bir eden hastane saldırısıyla katlettikten sonra sözün hiçbir anlamı kalmadı.

Vicdanın sükût ettiği bir vasatta dilin sükûtundan daha tabii ne olabilir ki zaten…

Müstahak olduğumuz utancı her harfiyle birlikte üstlenip kahrediyorum!

İçinde, benim de bulunduğum Müslüman topluluğu, zillete gark eden utancın yerli yerince olduğunun bilinciyle kahrediyorum!   

Evet, Hamas’ı suçlayarak ve gerekçe göstererek işgal altındaki mazlumların kendilerini savunma hakkını bile görmezden gelen, yok sayan aşağılık ABD, şeytanın ta kendisi…

Evet, bütün dünyayla istihza eden, işgalci olduğu yetmezmiş gibi ambargolarla, alçakça saldırılarla ve gözü dönmüş cani psikolojisiyle öldürmeye ve yok etmeye programlanmış insanlık düşmanı İsrail devleti, bir kan içiciler ve katiller sürüsü elbette…

Evet, başta İngilizler olmak üzere tüm batının bu aşağılık zulümlerdeki payı tartışmasız çok büyük!..

Şeytan ve avenesinin bu pazıldaki yerleri belli…

Peki, ya biz?

Biz hangi rolü üstlendik bu insanlık trajedisinde?

Eyvahlar olsun ki, bizim payımıza düşen sadece utanç…

Üzülmeye ve ağlamaya bile hakkımız yok.

Ta ki, bir yolunu bulup bu zulmü durduruncaya kadar…

Söz, tasını tarağını toplayıp çekiliyor sahneden…

‘Ve perde!’ diyen utancın ta kendisi!

Başrolünü bizim oynadığımız, 32 kısım tekmili birden, bir utanç tragedyası sahneleniyor şimdi…

Mühim bir not:

7 Ekim’den beri özellikle medya dünyasının yüz kızartıcı hallerine tanıklık ediyoruz.

İnsaf ve vicdan sahibi haberci/yazar öylesine az ki, var olanları not etmek insaniyet gereği…

Fulya Öztürk isimli hanımefendi bu vicdan sahibi insanlardan birisi.

Kelimenin tam manasıyla gazetecilik yaparken yaşanan insanlık trajedisine dair önemli tespitlerde de bulunuyor.

Bu yiğit kadının hem sahadaki korkusuz duruşunu hem de zalime zalim diyebilen asil cesaretini tebrik ediyorum.

Hele de Nevşin Mengü gibi aleni İslam ve Müslüman düşmanı bir sözde gazetecinin masa başı yalan haberlerle İsrail taraftarlığı yaptığı bir vasatta, bu türden insani yaklaşımları muhakkak ki, öne çıkarıp anmak gerekiyor.