Şimdilerde bu hususta çok şükür ki epey bir değişime şahit oluyoruz lakin bundan on yıl öncesine kadar  ana haberlere dahi, hayatlarından kesitler dahil edilmek üzere tüm reyting neredeyse bu insanların üzerinden sağlanıyordu. Ne giymişler, ne yemişler, ne içmişler, nereye gitmişler, kimle gitmişler vs … Barış mı ilan yoksa kavga mı etmişler!?

Kaçırdıysanız izlemek için epey şansınız olurdu, sebebine gelince kanallar aynı programları hafta içi en az iki üç kez tekrar ederlerdi. Aslında kaçırmanıza fırsat verilmezdi desek daha yerinde olur. Gözünüze gözünüze sokarlar, alttan alttan bilinç altına verdiği etkilileri yaşamanıza sebep olurlardı.

O yıllarda biri çıkıp ta ben Michael Jackson'ın yolundan gidiyorum dediği zaman onu sevenler için yeni bir pencere açılırdı. Tam tersi açıklamalar da insanları birbirine düşürürdü. 90 larda ben dahil okul çağındaki gençlerimiz Madonna'nın dantel eldivenlerini nasıl unutabiliriz? Hadi onlar dünya yıldızlarıydı, peki benim ülkemin yıldızları?

Ata başka, ana başka, töre başka, inanç başka iken yıldızların aynı dünyalardan gelmeleri mümkün mü? Hayır asla!. Lakin bu minik detay hep gözden kaçtığı ve bizlere de öğretilmediği için  tüm bu saydıklarımdan uzak yaklaşımlarla bizimkiler de dünya starlarını aratmadı çoğu zaman.

Sanat dünyasının içinde ama bir o kadar dışında olan biri olarak kendi adıma diyebilirim ki, şimdiki aklıma göre yanlışlarımın çoğu öğreti eksikliğindendi. Kendime suç bulamıyorum ne yalan söyleyeyim. 17 yaşında aklınız nelere ne kadar vakıf olabilir yahu?!

Bunu size toplum öğretecek. Aileler bile bu konuda yarım ve eksik kalacaktır. Siz eksik olsanız bile sırf gelecek nesillere kötü örnek teşkil etmemesi için bu gibi durumlarda 'Medya' kendi ekranında bu görüntülere yer vermeyerek açığı kapatmalı diye düşünüyorum. Fakat bizde genelde tamam düzeltiyorum dünya da bu işler böyle yürümüyor. Reyting denilen canavar her yerde… İzlenmeyen program yayından kalkar mantığından sebep, izlenmesi için dikkat çekmesi şartı ön plana çıkartılıyor.

Göz önünde ve popüler iseniz ne yaptığınız, ne dediğiniz birileri için gayet önemli olabilir.

Dünyası televizyon ekranı ile renklenen birçok insanımız meraklarını gidermekten çok kendi dertlerini unutmak için izlerlerdi bu programları ve kendileri etkilenmese bile çocuklarında bir takım değişimler gözlemleyebilirlerdi.

Onlar gibi dans etmek, onlar gibi giyinmek ve onlara benzemek istemek… Onlar gibi konuşmak, gülmek, onların yaptıklarını yapmak vs… Kısaca; örnek olmak ve örnek almak diyelim biz bu alışverişe… Bedava ama ağır bedelleri olan bir ticaret…

Gelelim sadede;

Mustafa Ceceli kardeşim için duyduklarım başından beri hep aynı ve hiç değişmiyor. Allah'ta değiştirmesin.

Kendisinin yıllar önce 'Hacı' olduğu ve sırf yanlış polimikler doğurur diyerek bunu basınla paylaşmadığı, sansasyonel bir hayata kendi arzusu ile adım atmadığı, gayet mütevazi biri olduğu, aile hayatına çok önem verdiği, duyduklarım arasında…

Elbette beni duyduklarım göreceli olabilir. Lakin halkımız bilhassa gençlerimiz tarafından Ceceli'nin çok sevildiği gerçeği ortada…

Kimi takip ediyorsunuz diye sorduklarında birilerine sempatik görünmek için değil kendi hislerini paylaşmak için 'Peygamber Efendimizin yolundan gidiyorum' dediğini düşünüyorum.

'Bu yoldan insan sömürüyor' diyenlere kendisi susuyor olabilir ama ben susmak istemedim. Güllerin Efendisinin yolundan gittiğini söyleyen kaç sanatçımız var ki hem?

Ceceli de birilerine örnek olacak bunu asla unutmayalım…Diğerlerinin olduğu gibi…

Yaz yaz bitmez bu konu hakkında lakin, ben Ceceli'nin sözlerinden çok etkilendim. 'Helal olsun' dedim. İçinden gelen buydu bence ve paylaşmasını samimi buldum.

Diğerleri Michael derken samimiler de… Ceceli neden olmasın? Dini müzikten uzak tut diyenler için minik bir 'Hadi ordan' dır bu yazım aslında…

Güzel Ramazanlarımızın devamı ile…

Serdem Coşkun - Haber7

serdemcoskun@gmail.com