Anaokullarına ve 1. sınıflara başlayacak çocuklarımız geçtiğimiz pazartesi günü yani 9 Eylül'de günlerinin neredeyse yarısını ilk kez evlerinden uzak ve bundan sonra ikinci evleri olacak sınıflarında geçirdiler.

Tüm evlatlarımız önce Allah'ın birliğine daha sonra eğitmenlerine emanet…

Anne ve babalık sıfatını abartanları konumuz dışında bırakacağım. Küçük çocuğunun sınıf arkadaşından yediği patağın acısını, okula gelip çocuğa bir çimdik atarak çıkaranlar konumuza dahil değildir. Karşı tarafın anne ve babasıyla kavgaya tutuşanlar da var tabii… Çocuktan çok çocuk veliler bu yazımızdan muaf… Çünkü onlar gereğinden çok daha duygusal ve abartılı yaklaşabiliyor mevzumuza…

Olması gereken nedir noktasında karışan kafaların bakış açılarına minik bir dokunuş yapmak isteyen velilerin bazılarının fikirlerini paylaşsam nasıl olur?

Genel anlamda hayata kazandırılmaları için gözden sakınmadan, Allah'a emanet deyip ellerinden geleni yapan veliler çocuklarının kendilerine ait değil emanet olduklarını bilenler sınıfına giriyor. Elbette ki her anne baba çocuğuna en güzelini en iyisini sunmak için de çaba gösteriyor. Ama kime göre iyi neye göre en güzel? Ortak iyi ve güzel bulmanın yolu velilerin aynı yolda yürümese de yürünen yollara itirazlarını saygı ve sevgi çerçevesinde sunmaktan geçiyor.

Canımızın canını emanet ettiğiniz okullar sizin bizim de okullarımız…

Lakin telaş; Devlet okullarında okulun ilk günü değil, öncesinde başlıyor. Velilerin kafasını karıştıran sebepler oluyor. Ve genelde bunların hepsi aynı kapıya çıkıyor.

DAKİKA BİR GOL BİR … KAYIT PARASI

Kulaktan dolma duyumlar o kadar almış başını gitmiş ki , yıllardır bu kayıt paraları konusunda okulların haraç kestiğini konuşanlar bir hayli çok.

Paraları cukka ediyorlar diye düşündüğünüz eğitmenlere veli olarak saygı duymadan başlıyorsunuz okul dönemine ve bu böyle devam ediyor. Ne kadar yanlış bir düşünce, ne büyük bir hatadır aslında bu konuda genelleme yapmak. Ve ödenen paraların eğitmenlerin cebine girdiğini okula harcanmadığını düşünmek… Yalan mı? Genel kanı böyle değil mi?

Düşünsenize meleğiniz okula başlayacak ama siz onu göndereceğiniz okul hakkında haraç kesiyorlar diye düşünüyorsunuz. Okula karşı tavırlı ve negatif bir tutum içersine giriyorsunuz. Bu yıl da aynısı oldu. Her yıl oluyor. Devlet okullarında velilerin en büyük kabusu okullar tarafından istenilen 'Kayıt Parası' oluyor. Bağış adı altında verilen ve genelde okullar tarafından istenilen bu para olmayanın canını yakıyor, olanın asabını bozuyor.

Geçtiğimiz yıllarda haklarında kayıt parası yüzünden soruşturma açılmış yüzlerce okul müdürü var. Alınan kayıt paraları ile okullarını daha da güzel bir hale getiren binlerce de okul…

Devlet Baba baksın tutumunda ki veliler ceplerinden durumları olsa da bir kuruş para vermek istemez iken, hoşgörü ortamında aynı dili konuşan birçok veli biraraya gelip sınıflarını daha da iyileştirmek için var gücüyle çalışabiliyor.

Bu konu; hassas ve yılların eskimeyen konusudur. Göreceli olduğu kadar adının da konulması gerekli olduğunu düşündünenler de sayıca bir hayli çoktur.

Eğitim kurumlarına duyulan saygının azalmaması amaçlı yeni bir uygulama getirilse diyenler var… Adı konulmuş ve Devlet okullarından da 'Kayıt parası' başlığında alınacak 100 TL'lik makbuzlar bu konuya yardımcı olur mu acaba?

100 lira kimin canını yakar? Ya da yakar mı? Ya da büyük şehirler de 100 TL geri kalanlar için 50 TL gibi bir ücret talep edilse nasıl olur? Sesli düşünüyorum, en azından dedikodu yapmıyorum. Okullar haraç kesiyor demiyorum.

İşte bu noktada her veliden; adı konulmuş makbuzu verilmiş bi mebla istense mesela?

Kimi veliler 300 lira istediler diye dolanıyor kimisi hiç istemediler diye… Tek tek araştırması soruşturması zaten bir dünya iş ve eziyet olacağına göre böyle bir çözüm nasıl olur acaba diye düşünenlerin sesi olsun bu yazımız.

Eğitim noktasında herşeyi Devlet'ten beklemek konusunda biraz düşünelim diyorum. Neredeyse 100 yıllık bir açığı arkamıza yaslanıp, 3 günde kapatmalarını kimseden bekleyemeyiz.

O sınıflarda bizim bebelerimiz okuyacak… O sıralarda bizim bebelerimiz oturacak…

Okuluna cebinden hatta yok canından 100 lira vermişsin çok mu? 

Kızanlar olacaki adı üstünde 'Devlet Okulu' diyenler de olacak. Hay Hay… Ama komşumuza kek yapıp götürürken beslediğimiz duygular nerde?

Velilerin en yakın komşuları okullarıdır.

Sokaktaki çöpü yerden alıp çöp kutusuna atanlar beni daha iyi anlarlar.

(Bu arada 'ÇÖP KUTUSU' bundan on yıl önce en pahalı ve bulunması ender şeylerden biriydi hatırlarsanız. Şimdi heryer de yeşil mavi adım başı… Biraz zaman ve paylaşımla olmayacak şey yoktur.)

Söz sizin...

Serdem Coşkun Haber7
serdemcoskun@gmail.com