Yıllardır ekmek parası için didin dur. Her gün ‘Haydi Bismillah’ deyip hayata tutunmaya çalış. Kah düş, kah kalk… Hepimizin ortak hikayesidir bu.

Hayat, hediye paketi gibi sunulmuyor bir çoğumuza. İmtihan içinde imtihan veriyoruz. Bazen kalıyoruz sınıfta,  bazen geçiyoruz evvel Allah. Gerçi maddi açıdan bolluk içinde yaşayanların imtihanları da bitmiyor, görüyor duyuyoruz. Her birey, kendince  hayat mücadelesini verirken, karşısına çıkabilecek zorluklara  göğüs gerecek kudreti bulabiliyor doğasında ve duasında…  Anlam veremediğim;  nasıl oluyor da elektrik parasını zor denkleştiren biri , fal baktırmak için aylığının üçte birini feda edebiliyor? Ve hangi zihniyetin önderliğinde bunu her ay tekrar edebiliyor?

‘Zenginler fal baktırabilir, fakirlerin hakkı yok.’ Diye anlaşılmasın asla… Külliyen saçma bir olgu bu fal ful işleri ama tabiri caiz ise keklenen kişi sayısı oldukça çok maalesef.

Peki neden?

Neyin eksikliği demek oluyor bu?

Memleketim insanı tarafından oldukça tanınan bir bayanın, beni kendisinden nasıl  illallah ettirdiğini  anlatacağım sizlere…

Yüzüne karşı da sarf ettim aynı cümleleri lakin, aramızda bu hallere meyilliler varsa, ki olabilme ihtimali çok az, yüzleri kızarsın diye yazacağım olanı biteni. Çok bilindik ve kanıtsanmış bir mevzuu olmakla birlikte, eğitim eksikliğinden kaynakladığını düşündüğüm bir durum.

Bunlar iki arkadaş...

M….. ; tanınmış bir hanım, F….; muhasebeci…

İş sebepli, her ikisiyle sabah kahvaltısı sonrası sohbete kaldım. Hararetli telefon konuşmasına tanık olduğum M…. , bulunduğumuz yere yalvar yakar birini davet etti. Mutlu bir yüz ifadesi ile konuşmayı sonlandırdıktan sonra, bana dönüp şöyle dedi;

-‘Serdem, birazdan buraya öyle bir kadın gelecek ki, sana neyin var neyin yoksa söyleyecek.’

-Anlamadım?

- Taşları bir atıveriyor… İşin ne olacak, özel hayatın nasıl gidecek, hepsini  bir bir anlatıyor.

-Ben inanmam böyle şeylere.

-Saçmalama… Ne dediyse çıkıyor. 200 TL var mı yanında?

-Ne? Para mı veriyorsunuz bir de? Hem de 200 TL!...

-Yok, biz içimizden geldiği için veriyoruz. Netice de bize iyiliği dokunuyor.

Daha geçen ay ağlanıyordu o muhasebeci bayan parasızlıktan… Dedim ki;

-Sen de mi baktıracaksın F….?

-Valla her şeyi biliyor.

Masaya doğru yaklaşan kadına şöyle bir baktım dikkatlice… ‘Gelsiiin paralar’ der gibiydi sanki. Ticarethane mantığı son derece gelişmiş bu kadına Hürrem Sultan muamelesi yapan iki zavallı , ayakta karşıladı falcılarını.

Yüce insan; oturdu ve kahvaltı söyledi kendisine!... Ohh, yedi, içti mis gibi.

M…., kadının gözünün içine bakıyor ve elinden gelen misafirperverliği gösteriyordu.

Sonunda beklenen dakikalar geldi.  Her ikisinden de 200 TL almadan başlamadı taşları atmaya falcı abla ve güya istemiyordu.

-Aaaa olmaz ne gereği var? Ama, peki peki madem öyle...

Taş atmak ne demek? Bende orda öğrendim maalesef… Öğrenmez olaydım.

Bir kesenin içindeki en az 50 adet çeşitli büyüklükte taşı, çalkalayıp boş masanın üzerine nazikçe bırakıveriyorsun. Taşlar bir o yana bir bu yana dağalıveriyor haliyle… Ama öncesinde, o kesenin içinden bir adet kendinizi temsil eden, bir adet işinizi temsil eden ya da neyse niyetiniz onu temsil eden taş seçiyorsunuz.

Tam başlıyordu ki anlatmaya bilmiş bilmiş… Dedim ki dur orda.’ Bana müsaade’.

Kadın irkildi birden… Senin üstünde nazar var demez mi bana!...

Masadaki 3 kadın da gözümde şekil olarak çirkinleşirken; üçünü de kalaylamadan masadan kalkmama kararı aldım içimden. Sordum;

-Nazar mı var bende?

-Evet hem de çok fena…

-Ne yapmam lazım?

-Dur, bu ikisini halledeyim, sıra sana gelecek.

-Alacak mısın üstümdeki nazarı?

-Alıcam, alıcam merak etme…

Bundan iki ay önce, benden borç istemişti F…. . İmkanım yoktu, verememiştim. İyi ki vermemişim dedim içimden. M…..’ ye gelince; parası var ama şahsiyeti yoktu artık gözümde…

Tutamadım kendimi...

-Hanımlar, size burada inanç dersi verecek değilim elbette ama Gayb’ı Allah’tan başka kimse bilemez. Siz neyin peşindesiniz?

Bön bön baktılar yüzüme… Ortamın ahengini bozan biri oldum onlar için ve tabii ki suratları asıldı. Benim de asabım bozulmadı değil hani... Millet ekmek parası için, nasip kapılarını aşındırırken, bu ne şımarıklıktı böyle?

-'Gidin o paraları, sadaka verin de bir sevabı olsun Allah katında!... Bu manyaklık ta neyin nesi?' diye çıkıverdi ağızımdan...

Anlayan olmadı elbette… Taşları elimin tersiyle savurmak geçti içimden.

-‘Bana ne yahu!... Ne haliniz varsa görün.’ dedim ve kalktım masadan.

Giderken, öyle sinirlenmişim ki, cep telefonum masada kalmış. Kapıdan çıkarken fark ettim. Garsondan rica ettim getirmesi için, sağ olsun gitti, getirdi.

Taş fırlat ve işin gücün ne olacak öğren öyle mi?

O taşlara kafanızı vurmayın sakın bir gün?

Ne bileyim, ben çok kötü hissettim kendimi tam olarak içimden geçenleri söyleyemedim diye... Bakın şimdi de burada yazamıyorum o geçenleri.

Ama eminim sizler de aynı şeyleri geçiriyorsunuzdur içinizden.

Laf olsun diye bakılan kahve falları dahil bu tip inanışların topu, topun ağzına götürür bizleri...

Bunlardan kurtulmanın tek yolu...

Gayb'ı Allah'tan başka kimsenin bilemeyeceğini bilmekten geçer.

Kendimce, yüzeysel bir toparlama yapacak olursam, 'BİLMEMEK DEĞİL... ÖĞRENMEMEK AYIP. ÖĞRETMEMEK ÇOK AYIP...'

'Değerli Hocam Yusuf Kavaklı'nın, bilen kişi olarak bu husustaki derlemesi ise şöyle;

Fala baktırmak dinimizce yasak ve haramdır...Bakan kişi de, baktıran kişi de haram işe bulaşmış demektir.'

Serdem Coşkun - Haber 7
serdemcoskun@gmail.com