“Bu vatan toprağı kimin?” derseniz? Bir saniye bile düşünmeden şehitlerimizin derim.

Çünkü devleti kuran da, ayakta tutan da şehitlerdir. Şehadete koşan birileri olmazsa ortada ne devlet kalır ne millet ne de mazlum ümmet.

Türk devleti ayaktaysa işte bu vatanın kara bağrında sıra dağlar gibi duran çatal yürekli şehitler sayesindedir.

İşte onlardan biri ve sadece elleri değil ayakları öpülesi babası.

Geçen hafta Diyarbakır'da PKK'ya yönelik operasyonda polis memuru Ahmet Alp Taşdemir Hakk’a yürüdü.

Şehitler kervanına, cennet bahçesine bir yiğit, Hz. Hamza’ya bir komşu daha geldi.

Evet şehidimiz gözünü kırpmadan bu vatan için, bizim için canını vermiş ve uçmağa varmıştır.

Peki bu haberi vakarla, metanetle karşılayan baba, İbrahim Taşdemir’in sözleri bu memleketin kimlerin omuzunda yükseldiğini gösteren en büyük delildir.

Sözü, sırtımda taşıyacağım adama, İbrahim Taşdemir’e verelim:

"Bu ezan ve bayrak, necip milletin omuzunda yücelmeye devam edecek. Benim oğlum peygamberlerin yanında olan şehadet makamına ulaştı. Doğduğunda Rabbim bizi şereflendirmişti, şehit olarak ölümüyle de yine şereflendirdi. Bunun için ben Rabbimin hükmüne boyun eğdim. Hiç şikayetim yok. Rabbimizden gelen başım gözüm üstüne. Bizim ümmetimiz, milletimiz, vatanımız sağ olsun. Allah bu millete zeval vermesin. Siyonistlerle, kafirlerle, haçlılarla cihat ederken benim oğlum şehit oldu, bundan şeref duyuyorum. Elhamdülillah Rabbim bize böyle bir makamı lütfetti. Şeref duyuyorum."

Evet, Siyonistlerle, kafirlerle, haçlılarla cihat ederken şehit oluyoruz. Boynunda haç’la gömülen binlerce terörist görüldü bu topraklarda. Evet, kafirlerle savaşıyoruz. Bu topraklarda doğmasına rağmen ruhunu kafire satmışlarla savaşıyoruz.

Allah şehitlerimizden ve onun ayakları öpülesi anne ve babalarından razı olsun.