HASAN Cemal Kuzey Irak’a gitti, terör örgütünün şimdiki ‘şef’i Murat Karayılan’la konuştu. PKK’ya mesafeli duran Osman Öcalan, Yaşar Kaya gibi isimlerle görüştü. Tabii hepsi ‘siyaseten’ konuştular, onun için dikkatle okudum. ‘Oralarda’ nasıl bir siyasi arayış, yöneliş var diye.

Bu konuda bir fikir sahibi olmadan Türkiye’nin bu en önemli sorunu hakkında doğru yaklaşımlar geliştirmek mümkün mü?

Onun içindir ki, hem Cumhurbaşkanı Abdullah Gül hem Başbakan Yardımcısı ve Terörle Mücadele Yüksek Kurulu Başkanı Cemil Çiçek Hasan Cemal’le görüşmek istediler. Önümüzdeki hafta Hasan Cemal Ankara’ya gidip Gül ve Çiçek’e izlenimlerini anlatacak.

Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu’nun da Hasan Cemal’le görüşüp izlenimlerini almak istediğini duydum.
‘Devlet’in bu ‘bilgilenme’ ihtiyacını duyması Hasan Cemal’in yaptığı işin önemini gösterir.

Dağdan inmek, indirmek

Hasan Cemal’in konuştuğu Yaşar Kaya Türkiye’de terörün en azgın olduğu dönemde, 1993’te DEP’in genel başkanıydı, ateşli bir PKK yandaşıydı. Şimdi Avrupa’da ‘Kürt diyasporası’nın etkili isimlerinden biridir.
Kaya, Hasan Cemal’e diyor ki:

“PKK için en doğru yol, ön şartsız silah bırakmaktır!”
Kaya artık silahlı mücadele çağının bütün dünyada geçtiğini vurguluyor.

Osman Öcalan “Artık dağdan inme zamanı” geldi diyor. Bu noktada şunu hatırlamak gerekir ki, Org. Başbuğ’un verdiği rakamlara göre, PKK, bugüne kadar 40 bin militanını kaybettiği halde hâlâ 5 bin kadar militana sahiptir. Dağa çıkışlar bitmiyor.

Demek ki, PKK’yı sürekli ayakta tutan bir ‘sosyal psikoloji’ var Kürtler arasında.
Kürt kimliğini savunanlardan PKK’ya silah bırakması için böyle baskılar gelmesi iyidir. “Dağa çıkma”nın psikolojik cazibesine karşı da tabanda tereddütler yaratır.

Genel kamuoyunda “dağdan indirme” konusunda daha fazla kafa yormayı sağlar.
Başka da yol yok; terörle kesin mücadeleye devam, aynı zamanda dağdan indirmenin yollarını hazırlamak.

Uzun ince yol

Onlar da Org. Başbuğ’un Akademi’deki konuşmasını pür dikkat izlemişler; “asker ne düşünüyor”u anlamak için. Karayılan’ın söylediği şu:

“Askerde eskiye göre biraz farklılık var, değişiklik var. Ama buna karşılık siyaset eksikliği, liderlik eksikliği var. Hükümet bir açılım yapsa, biz de gerekeni yaparız. Keşke bir adım atılsa...”

Bunlar ‘o taraf’ta bir çözülmenin değil ama “silahlı mücadele” heyecanında bir aşınmanın başladığının işaretleridir.
Bundan başka, Karayılan “Artık daha makul çizgideyiz, bizim yaptığımız olumsuzluklar da var” diyor; terörü “sınırlı tuttuklarını” söylüyor. Bu ne demektir? PKK artık “makul gözükme” ihtiyacını duyuyor demektir.

Çeyrek asırdır PKK’yı ayakta tutan potansiyelin silah bırakıp Türkiye’nin siyasi ve sosyal sistemine entegre edilmesi çok uzun, çok dikkat isteyen bir süreçtir. Uzun, ince bir yol.

Bunlar ön işaretlerdir; böyle başlıyor bu süreçler.

Hasan Cemal’in röportajı, PKK’nın toplumsal tabanına artık silahlı mücadele çağının geçtiği mesajını iletirken, devlete ve hepimize de “dağdan indirme” konusunda kafa yormamız gerektiğini hatırlattı.

İyi iş yaptın Hasan Cemal!

Bu noktada DTP’liler de artık tahrikçi söylemlerini bırakmalıdır.

En önemli mesele, etnik milliyetçiliği besleyen psikolojinin yumuşaması, gevşemesidir. Bir defa bu yola girilsin, zamanla farklılıklarımıza saygı göstererek birlikte yaşamak kolaylaşır.

Bakın, Bask bölgesinde, Franco’dan sonra 35 yılda gelişen demokratik süreçler ETA’yı marjinalize ettiği gibi, nisandaki seçimlerde Bask halkı Bask milliyetçisi PNB’yi de bölgesel iktidardan düşürdü!

Taha Akyol
t.akyol@milliyet.com.tr