AZERBAYCAN halkının kardeşlik duygularını elbette biliyorum. Bunu Paris sokaklarında da, Bakü sokaklarında gördük. Fakat Sayın İlham Aliyev neden suskun?

Evet, Azerbaycan’daki muhalefet partileri Fransa’yı kınadılar, hatta Fransa’nın Karabağ sorunuyla ilgili Minsk grubundan çekilmesini istediler. Bakü’de Fransız Büyükelçisi bakanlığa çağrılarak son yasadan dolayı “Azerbaycan’ın çok rahatsız olduğu” resmen bildirildi. Azerbaycanlı parlamenterler Fransa parlamentosuna mektup yazdı... Dün Azerbaycan Dışişleri Bakanlığı “Fransa tarafsızlığını kaybetti” diye açıklama yaptı.

Bütün bunlar için teşekkür ediyorum.

Fakat Türkiye Ermenistan’la diplomatik bir protokol imzaladı diye Gence’de Türk şehitliğindeki Türk bayrağını indiren Cumhurbaşkanı Aliyev’in niye sessiz kaldığını anlamıyorum!

Sayın Aliyev’in Sarkozy’ye bir telefon açmasını, etkili bir beyanat vermesini, mesela Minsk grubunda Fransa’nın üyeliğiyle ilgili bir şeyler söylemesini günlerce bekledim. Hayır, ses çıkmadı. Aliyev gibi Azerbaycan’ın Tek Adam’ı sessiz kalınca diğer yapılanlar etkisiz kaldı tabii, diplomatik deyimle “lip service”, yani “rüşvet-i kelam”.

Le Pen rolünde Sarkozy

Fransa Cumhurbaşkanı Sarkozy sadece bizim değil, The Economist ve Newsweek gibi saygın Batılı yayınların da gözünde kalitesiz, vizyonsuz bir politikacıdır. The Economist’in “Küçülen Başkan” başlıklı kapağını daha önce burada yayınlamıştım. 4 Ekim 2010 tarihli Newsweek’in de kapağında gözlerinden zeka fışkıran bir Sarkozy fotoğrafı var. John Rosenthal yazısında Sarkozy’yi ırkçı Le Pen’le, Hollandalı İslamofobik Geert Wilders’le mukayese ediyor. Sarkozy’nin Fransa’daki Romanlara karşı yaptığı operasyonları Nazi uygulamalarına benzetiyor. Sarkozy’yi Avrupa’da “yükselen aşırı sağ”ın örneği olarak gösteriyor.

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz

Taha Akyol Hürriyet