Bu iki görüntü, birkaç saat arayla kayda alındı.
Birinin adresi Suriye’nin kuzeyindeki Kamışlı kenti, diğeri ise Irak’ın kuzeyindeki Duhok’tu.
Birinde ABD askeri Kamışlı’yı terk ediyor, diğerinde aynı askerler Duhok’a giriş yapıyordu.
Birinde ABD askerine öfke, diğerinde sevgi vardı.

Kamışlı’daki PKK’lılar Amerikan askerine fena halde tepkiliydi.
“Bizi sattınız, ortada bıraktınız, Kürtler sizin yüzünden katlediliyor” diye veryansın eden PKK’lılar, şehri terk eden Amerikan askerlerinin zırhlı araçlarını taşlıyordu.

O görüntü ilk bakışta Ramallah’a baskın yapan İsrail askerlerinin Filistinli çocuklar tarafından taşlarla kovalanmasını andırsa da gerçek bambaşkaydı.

Tam anlamıyla karaktersizliğin fotoğrafıydı aslında.

“Yeter artık umurumda değilsiniz” diyen Trump’ın emriyle PKK’yı sokak ortasında bırakan Amerikan askerlerine “ne olur gitmeyin” yalvarışının bir sonraki adımında gelen haysiyet yoksunu tepkiydi o.

Öylesine kişiliksiz bir davranıştı ki PKK medyası meseleyi “bir anlık hezeyan” kıvamına indirip, “çocuklar Amerikan askerlerine çürük sebze attı” sözleriyle o koca koca taşları patates ve domates diye yutturmaya çalıştı.

Çünkü ABD-PKK aşkının böyle sona ermesine asla tahammülleri yoktu.

O askerler, küfür ve taşlar eşliğinde Kamışlı’dan ayrıldı.
Tam 200 kilometre yol gittiler.
Suriye’nin kuzeyinden Irak’ın kuzeyine geçtiler.
Duhok kentine vardılar.
Yollara dökülenler şehre giriş yapan Amerikan askerlerini kapıda karşıladı.
Amerikan askerleri birkaç saat önce kendilerine küfreden, zırhlı araçlarını taşlayan PKK’lılardan sonra Duhok’ta sevgi gösterilerini görünce pek mutlu oldular.
Araçlarından inip Peşmergeyle kucaklaştılar.

Batı dünyasının Ortadoğu coğrafyasını getirdiği halin özeti aslında, bu durum.
PKK’lılar kendilerini Kürtlerin temsilcisi olarak lanse ediyor.
Amerikan askerlerine öylesine bağımlılar ki, onların gölgesi olmadan nefes bile alamıyorlar.

Barış Pınarı harekatında ABD askeri, Türkiye ile karşı karşıya gelmemek adına Suriye’den çekildi.
PKK’lılar bağımlı oldukları Amerikan askerlerinin gidişine öylesine tepkiliydi ki, “aşk bitti” diye saldırıya geçti.

PKK’lılar “ortada bırakıldık” diye Amerikalılara isyan etti.

Amerikan askerleri aynı coğrafyada 200 kilometre mesafede Irak’taki bir kente gidince ise yine ABD bağımlısı gruplar tarafından sevgi ve muhabbetle karşılandı.
Oysa Amerika onları da satmıştı ama belli ki unutmuşlar!
Unutmuş olmalılar ki daha 2 yıl önce korsan referandumda kendilerini ortada bırakan Amerikalılara sarıldılar.

Suriye’nin kuzeyindeki PKK terör örgütüyle Irak’ın kuzeyindeki peşmerge.
Her ikisi de “Kürt halkı” adına ABD’den medet umuyor.
İkisi de Kürtleri temsil iddiasında ve kucaklarına oturdukları kişiler Amerikalılar.

Suriye’nin kuzeyinde de petrol var, Irak’ın kuzeyinde de.
Amerika, Suriye’nin kuzeyinden çekildi.
Trump çekilme kararını anlatırken, “gidiyoruz ama petrolü garanti altına aldık” dedi.

Suriye’nin kuzeyinde Amerikalıların başında bulunduğu PKK işgalinde iki büyük petrol tesisi var.
Rimeylan ve el Ömer.
Pentagon açıklama yaptı, ABD askeri Suriye’den ayrılsa da petrol kuyularının başında Amerikalılar durmaya devam edecek.
Yani Suriye halkının petrol geliri yine Amerikalıların kasasına girecek.
Tıpkı Kamışlı’da taşlanan Amerikan askerlerinin gittiği Irak’taki gibi.
Oradaki petrol de sözde yerel halkı temsil edenler tarafından yıllardır Amerikalılara peş keş çekiliyor.

Suriye’de ve Irak’ta manzara böyle.
İkisinde de Kürtler var.
Biri PKK’nın işgalinde. PKK’dan medet umanları da var.
Diğeri Barzani-Talabani kontrolünde, her ne kadar PKK’yla araları açık olsa da onların da içlerinde PKK’lı olanlar var.

Amerika bunları ne kadar satar satsın, ne kadar çok ortada bırakırsa bıraksın, Amerika’ya muhtaçlar çünkü Amerika olmadan hiçbir şey ifade etmiyorlar.
Amerika ise bu gerçekliğin verdiği rahatlıkla sadece ve sadece işini yapıyor, bunları kullanıp, bölgeyi sömürüyor.