Derbi maçı öncesi samimi hislerimi dile getirdiğim bir yazı kaleme almıştım…  Nerelere çekildiğini görünce çok eğlendim. Kimilerine göre Galatasaray’ı küçük düşürmek için yazmışım, kimilerine göre ‘geçmişi unutmayın bak’ diye kinaye yapmışım, kimilerine göre Fenerbahçe’yi gaza getirmek istemişim, kimilerine göre Fenerbahçe’yle dalga  geçmişim…

Öyle ki ‘Fenerbahçeli ve Galatasaraylı’ fanatiklerin nefretini körüklediğimi iddia eden bile çıktı...

Hatta içlerinden bir tanesi var ki ‘’Allah’ı kişisel işlerine karıştırmakla“ suçlamış!

Çok şükür korktuğum olmadı ve tarih tekerrür etti! Ne yapayım ben şimdi, Allah’ı kişisel işlerime karıştırmamak için şükretmek yerine ‘nasıl dörtledik ama’ edebiyatı mı yapayım!

Aslında bu garip suçlamada bile hayır varmış. Galatasaray’ın Fenerbahçe’ye niçin yenildiğinden ve tarihin neden tekerrür ettiğinden yola çıkarak tefekküre daldım da tarihi kimlerin yazdığı konusunda garip bir açılım yakaladım.

Büyük düşünür Marks’ın, ruhban sınıfın kitleleri dini inançlarla kandırarak haklarını aramaktan alıkoymasına kızarak  ‘din afyondur’ derken aklının ucundan bile geçmeyen bilimsel gerçeğe göre; inançlar insanlar üzerinde gerçekten de ‘acılara karşı’ uyuşturucu etkisi sağlayabiliyor.

Birileri hemen ‘vay kâfir” ya da “gidinin irticacısı” diye ayağa kalkmasın, birileri de bunu hemen “inancının zaferi” diye silah olarak kullanmaya soyunmasın. İşin özü şu: İster Müslüman, ister Budist, ister putperest tarafından yapılmış olsun hiç fark etmiyor, dua; insan beynindesalgıları harekete geçiren mekanizmaları etkileyerek pek çok hastalığın tedavisi için gereken kimyasal salgıların oluşmasına yol açıyor. Bu da zaman zaman tıbben tedavisi imkânsız denilen birçok hastanın turp gibi ayağa kalkıp, ‘Tıp bilimine meydan okumasını’ sağlıyor.

Ve yine bilimsel araştırmalar göz önüne seriyor ki dua; psikolojik rahatsızlık geçiren, bunalıma girmiş ve strese sokulmuş insanlar üzerinde Placebo (fizyolojik hiçbir etkisi olmayan, farmakolojik açıdan sadece telkine dayalı tedavide destek için kullanılan ilaçlar) etkisi yapıyor. Dua eden insanın kasvet seviyesi düşüyor, fizyolojik yükü hafifliyor ve ego fonksiyonu normale dönüyor…

Ego fonksiyonu çok önemli… Çünkü beyin sistemini allak bulak eden ve mantığı devre dışı bırakan bu fonksiyon normalleştiğinde, bağışıklık sistemi dâhil bedenin tüm sağlık fonksiyonları normale dönüyor…

Egolarını yani Türkçe karşılığı ile "Ben"liğini öne çıkartan insanlar Dünya’nın akışını değiştirmek isteyen insanlardır. Ego, takım taraftarlığında olduğu gibi bazı hallerde kitlesel olarak da karşımıza çıkar. Kendilerini rakiplerinden üstün gören egoistler, dünyayı değiştirme hedeflerine o denli ‘yoğunlaşırlar’ ki duanın ne büyük güç olduğunu hatırlamaya bile zaman bulamazlar…   Tarih işte tam da bu yüzden tekerrür ediyor…

Yani her ne kadar tarihi egolarıyla “kendilerini üstün görenler” yazmaya yeltense de aslında dua ve gayretleriyle “güce kafa tutanlar” şekillendiriyor…

Neticede Galatasaraylı arkadaşlara demek istiyorum ki “şahsıma ve FB’lilere küfrederek, böbürlenmekle geçirdiğiniz onca zamanı oturup dua etmekle geçirseydiniz tarih tekerrür etmeyecekti…

Tarihi kendi güçleri ile tekerrür ettirdiğini sanıp, sağda solda böbürlenerek kızdıracak Galatasaraylı arayan Fenerbahçelilere tavsiyem de bir an önce egolarından sıyrılıp “oyuna” insana yakışır şekilde devam etmeleri… Çünkü bu oyunda kimsenin ahı yerde kalmaz..

Herkes farkına varmıyor olsa da unutmamak gerekir ki "bu dünya hayatı da sadece bir oyundan ibaret”. Oyunun tadını çıkartmak varken, kurallarını kendiniz belirlemeye çalışarak, hayatı kendinize zindan etmek niye?

Bu arada zatımı fanatik olmakla suçlayanlar arasında oğluna Fenerbahçe forması yaktıran arkadaşımın dahi olması oyunun garip bir cilvesi. Çünkü bu fakir, arkadaşlarının gazına gelen kızı tarafından, Avrupa kupası maçlarını seyrederken “Ya baba Galatasaray gol attıkça biz niye seviniyoruz ki?” sorusuna maruz kalmış bir ‘fanatiktir’…

Tadında bırakmakta yarar var, iyi oyunlar… 

Yaşar İliksiz - Haber 7
yasar.iliksiz@haber7.com