"Deli gönül değme çaydan bulanmaz
 Coşarsa dalgası kendinden olur..." demişti Koca Veysel... 

Değme çaydan bulanmaz fakat bir kez coştu mu da deli dalgalarının önünde durulmaz. Delilik dile kolay, sözcükte şirin görünümlü kelime. Ama gerçek alemde, akıllılar dünyasında deli olmak zordur.

Güven olmaz delilerin hiçbirisine. Hikmetinden sual olunmayan kuyulara, kimsenin beklemediği anlarda öyle taşlar atarlar ki değil 40, 40 bin akıllı bir araya gelse çıkaramaz...

Ancak taşın suya girdiği anda çıkardığı sesi duyunca fark edebilirsiniz onları. Taş kuyuya girmeden tanıyabilseniz zaten o taşı atmalarına gerek kalmazdı... 

Oysa her yerdeler... Kuş gibi hür, tüy kadar hafifler rüzgarında önünde...

Buna rağmen ağır yüküdür onlar akıllı dünyanın... Taşınmaları zordur... 

"delibozuk şairin 
  delibozuk öyküsü
  fazla gelir bu şehre" diyerek çıkmıştı umut toplamaya onlardan biri. Yola çıkarken boş olan heybesi şimdi tepeleme 'hiç' dolu. Biraz dikkatli baksanız altı aşınmış demir çarıklarından tanıyabilirsiniz onu… Tabi görmeye niyetiniz varsa...

"Senin hiç haberin olmaz ki
  Başlar biter kendi kendine o türkü..." diye mırıldanarak türkü söyleyen deli kızlar dolaşıyor sokaklarda duyamıyorsunuz! Uzanan ellerini tutabilseniz duyabilirdiniz...   

Şükür ki bir deli kızın sabahın köründe ettiği duaya karışacak kadar uçmuş aklım başımdan...

Ve şükür ki cümle alemlere rahmet için açılıyor hâlâ o yoksul eller...

İşte bu yüzden, "usludan yeğdir delimiz"... 

Yaşar iliksiz – Haber 7
Yasar.iliksiz@haber7.com