"İslami sosyalizm" kavramını savunan ve İslamiyet ile Sosyalizmin sentezinden ya da "Sosyalizmin İslamileştirilmesi"nden "dünya cenneti" kurulabileceğine inananlar var!     

Yüreğine; insanca yaşam, eşitlik, paylaşım ve hürriyet aşkı düşmüş her insanoğlu gibi Müslüman ademoğullarının da sosyalizm rüyası görmesi doğal ve o ideal için emek sarf etmesi de günah değil.

Kapitalist mihraklar ve soğuk savaş yıllarının tecavüzü sonucu beyninde "anti sosyalist pıhtılar" oluşmuş kesimler ile "dini inancı", "ilkel insan"ın meziyetlerinden addeden sosyalizm nirvanasına ulaşmış "üstün insanlar"ın dışında kimseyi rahatsız etmemeleri gerekir...  Ha, kraldan çok kralcı olmak zorunda olup, yukarıda saydığım unsurlardan beslenen "köle ruhlu" insanlar da doğal olarak rahatsızlar arasında saf tutacaktır tabi ama onları bir “oluşum” olarak nitelendirmek haksızlık olacağı için "unsurlar" arasında sayamadım.

"İslami sosyalizm" ya da "Sosyalist İslam modeli" bir kaç ülkede denendi, sonuç: Arap Baharı!" desek, "sosyalizm ile reel sosyalizm" uygulamalarını birbirine karıştıran kapitalistlerden farkımız olmayacak...

Üstelik, canı üzüm çeken sahabesinin küfeyi evine yıktırtıp, parasını ödettiği ya da sahabelerinin huzurunda kesip, ziyafet çektiği devenin parasını ödemek zorunda bıraktığı Hz. Peygamber üzerinden sosyalizm edebiyatı yapılabilmesi mümkün bile görünebilmekte...

Ama gerçeklerin onların sandığı gibi olmadığını da bir şekilde dile getirmek lazım...   

Hz. Ebuzer'den hareketle İslamiyet'in "sermayesiz yaşam formu" olduğunu sananlar, "Hz. Ebubekir ve Hz. Hatice'nin sermayesinin gücünün İslam Tarihi içinde değişimlerdeki rolü?" konusunda bir paragraflık makale yazabilirler mi?  

Emevi ailesi karşısında Ebuzer-i Gıffari’nin öfkesine sahip çıkmak insanı sosyalist yapmaya yetiyorsa Hz. Fatma’nın, "Fedek hurmalığı" davasında "mülkiyet iddiası"na karşı vicdanınız sızlamadan Emevilerin yanında mı yer alıyorsunuz?

Evet,  Hz. Ebuzer’e övgüler yağdıran, “keşke hicret edilecek medineler bulsaydım ya da bir Ebuzer olsaydım” mısralarının sahibi bu fakir, mısralarını onun sopasını salladığı gibi sallayarak savunma istiyor!

Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davulculuk yapacak halim yok!

Öte yandan Sosyalist İslamcıları mazur görmemi sağlayacak çok sebep var:  

En başta siyer kitapları ve hadislerden hareketle kalemle alınmış Müslümanları motive edici (gaza getirici desek kıyamet kopacağı için mecburen böyle diyoruz) menkıbemsi eserler...

Peygamberimiz Hz. Muhammed'i (sav) sadece onların beslendiği kaynaklardan okuyarak öğrenen herkesin aynı hataya düşmesi normal.

Asıl suç, (belki de okuyan fakir Müslümanların canı çeker de vebal altına girerler kaygısıyla) Hz. Peygamberin evinde pişen aş çeşitlerini listelemeyip, onu sadece ekmek ve hurma ile besleniyor gösteren İslam tarihçilerinde! (Hoş; aynı kalemlerin, "helal dairesi içinde kalmak şartıyla her türden besini yerdi", "hiç bir yemek için 'begenmedim' demezdi" diye O'na övgü yağdırması da ne yaman çelişkidir!)

Oysa canım halk tarihçilerim onlara inat Cenk Hikayeleri ile ne güzel çözmüş meseleyi: Bir sahabeye kuzu kızartma yaptırıp, Resulallah’a ikram ettirmiş.  Mübarek bir miktarını yeyip kalanını damadının evine göndermiş, onlar da bir miktarını yedikten sonra…

Sözün kısası; ortada bir suç varsa bu kendilerine "Sosyalist Müslüman" ya da "Müslüman Sosyalist" diyenlerin değil, Hz. Muhammed'e evinde mangal yaptırmayan Müslümanlarındır!

Bu yazıdan dolayı beni kapitalizmin uşağı olarak suçlamaya hazırlanan ya da ekmeklerine yağ sürdüğümü sandıkları için sevinen  "Kapitalist Müslümanlar" ya da "Müslüman Kapitalistler" acele etmesinler.

Bir sonraki yazımın başlığı, “Nelere kadirmişsin ey Hz. Kapital!” olacak çünkü.

Yaşar İliksiz - Haber 7
yasar.iliksiz@haber7.com
Twitter: @yasariliksiz