Ne olurdu, kendi eserinin başkalarınca nasıl apartıldığından şikayet den sanatçılarımız, kendilerinin kimlerin eserlerinden nasıl esinlenip, onları başka formatta sunarak ne amaçladıklarını izah etselerdi?

Ne olurdu, her eline kalem alan dünyayı kurtaran kahramanlık hayalleri kurmak yerine, dünyayı güzelleştiren insan olmaya soyunsaydı?

Ne olurdu, önüne gelene el açan insan sayısından daha çok, önüne açılacak el arayan insanlar yetiştirebilseydik?

Ne olurdu, yaptığımız iyilikleri unutup, iyilik yaptıklarımızı utandırmasaydık?

Ne olurdu, yapıp unutmak istediğimiz iyilikler, iyilik yaptıklarımızca afişe edilmeseydi?

Ne olurdu, servet içinde yüzen işadamlarımız, ihale kapabilmek için saçtıkları paralarla, işçilerininin alın teri kurumadan ücretlerini ödemenin daha karlı olduğunu düşünebilselerdi?

Ne olurdu, alın teri dökmeden hakkının gasp edildiğini söyleyerek bağıran-çağıran işçiler, döktükleri alın terinin karşılığı fazlasıyla ödenen emekçilere dönüştürülebilseydi?

Ne olurdu, insanın hasmının ancak insan olabileceğini hiç unutmasak ve bir insanın değerinin hasmının büyüklüğü ile doğru olduğunu her daim hatırlasak?

Ne olurdu, başkalarının üzerine düşen görevleri nasıl savsakladığından şikayet eden insanlar olmak yerine, üzerimize vazife her işi yapmış olmanın rahatlığıyla uymayı tercih etseydik?

Ne olurdu, insanların sözlerindeki  hikmetleri takdir edebilmek için, onların siyasi renklerini ve sosyal konumlarını öğrenmeye gereksinim duymasaydık?

Ne olurdu, önümüze helal kazanç ve alın teriyle üretilmiş emek ürünleri konduğunda, kimin ürettiğini araştırmak yerine  kimin işine yarayabileceğini araştırmayı düşünen beyinler taşıyor olsaydık?

"Ne olurdu" diye sorulmayan güzelliklerle kuşatılmış dünyalarda yaşasaydık, ne olurdu?

Yaşar İliksiz - Haber 7
@yasariliksiz
www.yasariliksiz.com
yasar@yasariliksiz.com