12 Eylül darbesinin mimarı Kenan Evren, o sıralar 2 yaşında olan terör örgütü PKK’nın kanlı eylemlerini konu eden “Beyaz Kitap” adlı bir yayında, “Kürt” kelimesinin kökenine ilişkin akıllara ziyan bir hikâye uydurmuştu.

Evren’in tezine göre aslında yeryüzünde “Kürt” diye bir şey yoktu. 

Dağların yüksek kısımlarında, tepelerde yaşayan ‘Dağlı Türkler’, üstü sert, altı yumuşak olan karın üstünde yürüdükçe, ayaklarının bastığı yerin çökmesiyle oluşan “kart-kürt” sesi yüzünden bölgedeki insanlara “Kürt” ismi verilmişti. 

Tarihin cilvesi bu ya, 43 yıl önce “Kürt yoktur” diyen Kenan Evren, ömrünün son günlerinde “Kürt sorunu”nun çözümü için bölgede ‘eyalet’ sistemine geçilebileceğinden bahseder olmuştu.

Bülent Ecevit, tipik “CHP’li refleksi”yle, “Kürt sorunu yoktur ağalık sorunu vardır” diyerek, Kürt sorununu kökten yok sayıyordu. 

Eski Başbakanlardan Yıldırım Akbulut da, “Kürtçe dil değil şivedir” diyerek, müesses nizama aykırı konuşmaktan kaçınıyordu. 

Erdal İnönü ise “Ana dili Kürtçe olan insanların ana dillerini konuşmalarına izin verilmeli. Resmi dil Türkçe olmalı ama ana dil eğitimi güvence altına alınmalı” diyerek nispeten uysal bir tavır çiziyordu.

“Ya bitecek ya bitecek” diyerek Başbakanlığı döneminde PKK ile amansız bir mücadele veren Tansu Çiller, daha sonra, “Kürt sorunu ve terörle mücadele sadece silahla değil, sosyal, kültürel ve bireysel tedbirlerle desteklenmeli” diyerek Kürtçe televizyon ve seçmeli ders gibi önerilerde bulunuyordu.

Dönemin İçişleri Bakanlarından Mehmet Ağar ise “Dağda silah tutacaklarına, düz ovada siyaset yapsınlar” diyerek, o çok tartışılan çağrıyı yapıyordu.

Şu sıralar Kılıçdaroğlu’nun “akıl hocalığını” yapan isimler arasında yer alan Hüsamettin Cindoruk ise “Sadece düz ovada siyaset yapmakla Kürt meselesi çözülemez. Silahla Kürt meselesi çözülmez. Asıl silah bırakılırsa bu mesele çözülür” diyordu. 

Merhum Necmettin Erbakan Hoca: “Bu ülkede Türkler de var, Kürtler de var. ‘Türküm, doğruyum, çalışkanım’ dersen, onlar da ‘Ben de Kürdüm daha doğruyum, daha çalışkanım’ der” diyerek, taassuptan kaçınılması uyarısı yapıyordu.

Şehit Muhsin Yazıcıoğlu: “Sorun Kürt veya Türk sorunu değil bir sistem sorunudur” diyerek, farklı bir perspektif çiziyordu. 

Yıllarca TSK’da görev yapan tekaüt paşalardan Aytaç Yalman ise, “Aslında Türkiye’nin sorunu henüz terör boyutuna gelmeden; sosyal boyuttayken görmesi ve doğru okuması gerekirdi. Bu yapılabilseydi sorun belki sosyal aşamadayken çözülebilirdi” diyerek,  kendilerinin “Kürt yoktur” diye eğitilmelerinden şikâyet ediyordu.

*

“Kimse Kürtlere devlet aramasın. Kürtlerin devleti, Türkiye Cumhuriyeti devletidir” diyen Başkan Erdoğan’ın gelişiyle birlikte, temel hak ve özgürlüklerle ilgili kronikleşen çok sayıda sorun gibi, Kürt sorunu da çözüldü.

Erdoğan’ın, “Baldıran zehrini içmekse, biz o baldıran zehrini içeriz, yeter ki bu ülkeye huzur gelsin” sözleri, gelinen noktada meyvesini verdi. 

Artık Kürtçe isimlere serbestlik verilmesinden tutun da devletin Kürtçe yayın yapan resmi televizyonuna kadar her alanda yasaklar kalkmış durumda.

Alt kimlik-üst kimlik tartışmaları derseniz, itibar görmüyor.

Kürt analar, hapishanedeki mahkûm evladıyla artık Kürtçe konuşabiliyor.

Atın, eşeğin girmediği, katırlarla kaçakçılık yapılan dağlar taşlar, şimdilerde havaalanı oldu.

Cudi Dağı’nda artık silah yerine raket sesleri yankılanıyor.

Üniversitesi olmayan, duble yol yapılmayan şehir kalmadı. 

Artık Türkiye’de “Kürt sorunu” yok, can çekişen PKK’yı diriltme sorunu var.

*

Peki, bu süreçte Kemal Kılıçdaroğlu ne yaptı?

Malum kaset sonrası CHP Genel Başkanlık koltuğuna oturan ve CHP iktidarı yolunun Kandil’den geçtiğini bilen Kemal Bey, ilk iş olarak 23 Mayıs 2011’de Hakkâri’de miting bir miting düzenledi.

Türk bayrağından taviz vererek yaptığı mitingde meydanı hınca hınç dolduran Kemal Bey’in,

Hakkâri’de miting yapmak için birileri ile anlaştığı şeklinde yorumlar yapıldı.

Tek bir tane bile Türk bayrağının olmadığı mitingde konuşan Kemal Bey, iktidara gelmeleri halinde; “yerel yönetimlere özerklik vereceğini” vaat ederek, “ayrılığı” dillendirdi.

Kılıçdaroğlu, PKK’nın siyasi temsilcisi konumundaki HDP ile ittifak anlaşması yaptıklarına yönelik iddialar için her seferinde “safsata” dese de, 7 Haziran genel seçimler sonrası CHP’li Şafak Pavey’in, Selahattin Demirtaş’a söylediği; “Tebrik ederim birlikte iyi salladık” sözleri…

CHP İzmir Milletvekili Tacettin Bayır’ın, “Her evden HDP’ye bir oy” kampanyası sonrası “Bizden en az 3 puan gitti diye düşünüyorum” şeklindeki oy alış-verişi itirafı…

Kılıçdaroğlu’nun gelişiyle CHP ve HDP arasında derin bir işbirliği yürütüldüğünü ispatı oldu.

31 Mart 2019’da yapılan yerel seçimlerde, Batı’daki büyükşehirlerde aday çıkarmayarak CHP’ye destek veren HDP, bu işbirliğine aleniyet kazandırmış oldu.

20 Mart’ta, CHP lideri Kılıçdaroğlu’nun milletin Meclis’inde HDP yöneticileri ile yaptığı pazarlık görüşmesi ise yapılan ittifakı resmen tescillemiş oldu.

HDP’nin kendisini desteklemek için aday çıkarmama kararı almasının ardından iyice köşeye sıkışan ve artık mazeret üretmekte zorlanan Kılıçdaroğlu, mütedeyyin Kürt halkının temsilcisi konumunda olan ve teröre bulaşmayan HÜDA PAR üzerinden iktidarı hedef alarak, ortağı HDP ile olan işbirliğini perdelemeye çalıştı. 

İşin tuhafı…

Kemal Bey önceki gün İBB’nin Çatalca’da düzenlediği ‘sığır süt yemi ve mazot dağıtımı” programında yaptığı konuşmada, “Katillerle, teröristlerle iş tutanlar bize ders vermeye kalkamaz” derken…

O sırada Murat Karayılan, Cemil Bayık, Bese Hozat, Sabri Ok ve Duran Kalkan gibi PKK’nın dağdaki elebaşları da yaptıkları açıklamalarla Kılıçdaroğlu’na oy dileniyordu. 

Aynı günün akşamında “Kürtler” notuyla bir video paylaşan Kemal Bey’in, “Milyonlarca insanımıza terörist muamelesi yapıyorlar” sözleri ise artık apaçık mızrağın çuvala sığmadığını gösteriyordu. 

Yeni Akit