Ünlü filozof Nietzsche, 

“Milliyetçiliğin; Fransa’da bozuk bir karakteri, Almanya’da bozuk bir ruhu vardır” der.

Şimdi hayatta olsaydı, muhtemelen bu sözünü, “Türkiye’de de bozuk bir örneği var” şeklinde güncellerdi.

Zira 14 Mayıs seçimleri öncesi, küresel emperyalist ülkelere “icazet” seferleri düzenleyen…

HDP ile ittifak söylentileri için “safsata” diyerek inkâr yolunu seçtiği halde, PKK’nin siyasi uzantılarına 18 Mart 2023’te…

Tam da Çanakkale zaferinin yıldönümü, Şehitler Günü ve aynı zamanda TSK›nın Afrin zaferinin yıldönümünde randevu veren Kılıçdaroğlu…

28 Mayıs’ta gerçekleşen ikinci tur seçimlerinde, milliyetçi oyların belirleyici olduğunu görür görmez bir anda masa yumruklamaya ve “Bozkurt Kemal” rolüne bürünmeye başladı.

Fakat politikanın ‘hislerle ilgisinin’ bulunduğunu idrak edemeyen, milletin; kimin “milliyetçi” olduğunu, kimin “takıyyeci” olduğunu pekâlâ hissedebildiğini kestiremeyen Kılıçdaroğlu…

Seçim ayarlı bu hamlesinden de eli boş dönerek, Başkan Erdoğan karşısında bir kez daha hezimete uğradı. 

Sadece bununla kalsa iyi…

Aldığı yenilginin ardından, bu kez seçim gününe kadar kendisini; “en namuslu, en dürüst, en çalmayan, en yalan söylemeyen” ilan eden kendi tabanının da hedefi oldu.

Sapkın bir inancın müntesipleri, eski ilahlarının heykellerini nasıl bir hınç ve şiddetle kırıyorsa…

Düne kadar “Pirom” diyen zillet tabanı da, seçimden sonra CHP liderine “diktatör” demeye başladı.

Tarihi hezimetin nedenini, Kılıçdaroğlu’nun bitmek bilmeyen ihtirasına bağladı.

 Onu, “kifayetsiz muhteris” olmakla suçladı.

Şimdi de, “istifa” çağrıları yaparak, kaset kumpasıyla oturduğu CHP Genel Başkanlığı koltuğundan kaldırmaya çalışıyorlar.

•

Tabii, olan sadece Kılıçdaroğlu’na olmadı…

Özellikle CHP seçmeni, bu süreçte çok yıprandı. 

Seçimlerden önce moralleri o kadar yüksekti ki...

Besleme anket şirketlerinin gazına gelerek, Başkan Erdoğan’a yönelik; “Sarayın anahtarını paspasın altına koy” şeklinde, küstahça ifadeler kullanıyorlardı.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, “Bana ve aileme dokunmama güvencesi ver” diye, Kılıçdaroğlu’na yalvardığını öne sürecek kadar soysuzlaşıyorlardı.

Sonra ne oldu…

Sandıklar açıldıkça!..

“Bas bas bas bas… Tuşlara bas.. Ona da bas… Buna da bas” diyerek, canlı yayında şizofrene bağladılar.

CHP’li sandık müşahitlerinin huzurunda sayılan oylara rağmen, Cumhur İttifakının “seçimi kazanamadığını” söyleyecek kadar aptallaştılar.

ANKA ajansının “beceriksizliğini”, CHP’nin çöken “seçim sitemini” görmezden gelerek…

Devletin tıkır tıkır çalışan Anadolu Ajansı hakkında, ‘psikolojik harp metodu uyguladığı” şeklinde saçma sapan laflar ettiler.

Birileri, daha milletvekilleri ve Cumhurbaşkanı Erdoğan henüz yemin bile etmemişken, “erken seçim” lakırdılarıyla tabana moral aşılamaya çalışırken…

Bazıları, gördüğü mutlu AK Partililer yüzünden tramvay koltuklarında gözyaşı döktü.

Bir diğeri ise, “CHP genel merkezinde topluca ağlama ayini düzenlediklerini” itiraf ederek, yaşadıkları yıkımı dile getirdi.

Sonra da, “Kaldı 1822 gün” diye, 5 yıldan giden 3 gün üzerinden umut aşılamaya çalıştı.

Oysa öncesinde; tam 7 bin 665 gündür bu anı beklediğini unutuyor. 

EYT, CHP seçmenini kapsamış olsaydı, şimdi tamamının “muhalefetten” emekli olacağını görmezden geliyor.

Hâsılı, CHP seçmeninin durumu hiç de iç acıcı görünmüyor.

Hayırlısıyla yeni Sağlık Bakanı bir an önce belirlense de CHP seçmenine yönelik bir psikolojik destek atağı başlatsa..

Onlara da yazık!

YENİ AKİT