Türkiye kadar gelir dağılımı bozuk, bu kadar işsizi, yoksulu olan, iliklerine kadar sömürülen bir ülkenin vazgeçilmez ihtiyacı bir sol partidir.

Ama kendisine sol süsü veren bezirgânlar gibi değil.

Tabandan gelen, işçi sınıfını örgütleyen, sendikalarla omuz omuza ülkenin aydınlık kesimlerini temsil eden, kültüre sahip çıkan adam gibi bir sol.

Lula Da Silva gibi, Latin Amerika’da fırtınalar yaratan sol liderler gibi hakiki bir sol.

Çağdaşlığa sırtını dönmeyen, hukuka saygılı, Türkiye’nin dünyayla ilişkilerini kavramış bir sol.

Bu ülkeyi daha da ileriye götürecek; üretimi, sağlığı, eğitimi projelendirecek bir sol.

Laf değil proje üreten, ülkenin önüne müthiş kalkınma ve zenginleşme modelleri koyan bir sol.

Sadece pastayı bölüşmekle değil, pastayı büyütmekle ilgili bir sol.

Avrupa Birliği ile müzakereleri en üst düzeyde götürebilecek, dünyaya güven veren ve halkın çıkarlarını en üst düzeyde temsil edebilecek olan çağdaş bir sol.

İnsan haklarına sahip çıkan, Türkiye’yi din-etnisite-milliyetçilik kutuplaşmalarından çıkaracak bir sol.

Sahtekârları, hırsızları, kamu kuruluşlarını soyanları değil; bu ülkenin namuslu insanlarını kucaklayacak olan bir sol.

***

Diyeceksiniz ki bu insanlar nerede?

Daha doğrusu Türkiye’de böyle insanlar var mı?

Evet var!

Sesleri çıkmasa bile var.

Bu insanlar bir araya gelip de yumruğu masaya vurabilse Nâzım’ın dizeleriyle; “İsrafil surunu urur, mahlukat yerinde durur, toprağın nabzı başlar onun nabızlarında atmaya”.

***

Ama işin önünde engeller var.

Bu engellerden birincisi, solun “s”siyle alakası olmayan, kariyerist, çıkarcı, gözü parti içi iktidarla kararmış insanların kendilerine “sol” diyerek her türlü girişimin önünü tıkamaları.

İkincisi ise gerçek solu durdurmak isteyen bazı çevrelerinin yeni bir parti “dizayn” etme girişimleri.

Eğer bu toplum mühendisleri kapalı kapılar ardında, Türkiye’nin önüne “fast food” partiler ve hırsızlığı ayyuka çıkmış sol (!) kadrolar koymaya hazırlanıyorlarsa, bilsinler ki bu iş yürümez.

Bugüne kadar Türkiye’ye yaptıkları kötülüklere bir yenisini eklerler.

Zaten Türkiye, kendisini her şeyin üstünde gören “belirleyiciler” tarafından bu hallere getirilmedi mi?

Bir ara Mesut Bey, bir ara Tansu Hanım, bir ara Hüsamettin Bey formülleri yüzünden felakete sürüklenmedi mi?

Eğer sol bir kadro, halkla birlikte çağdaş sol bir alternatif yaratamazsa, göreceksiniz ki bu planlar geri tepecek ve halk daha birçok AKP yaratacak.

Yani denize düşüp yılana sarılacak.

Çünkü sorun AKP değil yoksulluktur, açlıktır, sömürüdür.

Eğer bu yoksul milyonları temsil edecek gerçek bir sol hareket ortaya çıkmazsa, ne yazık ki çare yine dinde aranacaktır.

***

Türkiye yorgun, Türkiye bezgin, Türkiye umutsuz.

Ama hiç unutmayalım: Umut soldadır.

Çünkü sahte sol ne kadar hırsızlık ve entrikadan ibaretse, hakiki sol o kadar dürüstlük, ahlak ve insan sevgisi demektir.

zlivaneli@gazetevatan.com