***

Dil değişiyordu elbette. Bizim gençliğimizde de değişmişti.

Yeni yetmeliğimde “Kafam bozuk” sözünü ilk kez kullandığımda babamın gösterdiği tepkiyi hiç unutmuyorum.

“Ne demek bu oğlum?” diye sormuştu. “Kafa saat mi ki bozulsun? Yanlış bir kullanım.”

Ama biz bu yanlış deyimleri kullanmaya devam ettik. Çünkü bize ait ayrı bir dilin oluşması; daha yaşlı kuşaklardan ayrışmamızı ve bu dünyaya damga vurmaya hazır hale geldiğimizi vurguluyor, bir tatmin duygusu veriyordu.

***

Bugünün gençleri de böyle bir duygu içindeler sanıyorum.

Bir şeyin sahtesine “çakma” diyorlar, yakın dosta “kanka.”

“Ne oluyoruz abi falan oldum” diye konuşuyorlar.

Bir şeyleri reset ediyorlar, reboot ediyorlar, chat yapıyorlar, SMS gönderiyorlar, facebook’a giriyorlar, google’da search, internette surf yapıyorlar, skype kullanıyorlar, in ve out olan trendleri takip ediyorlar, copy/paste yöntemini kullanıyorlar, post-modern takılıyorlar, cool görünüyorlar, shopping center’lardaki sale dönemini bekliyorlar.

***

Oysa her sözcük kendi dilinde, kendi kültüründe bir anlam ifade ediyor.

Ünlü bir boğa örneği geliyor aklıma.

İngilizce’deki “bull” çayırlarda geviş getiren bir hayvanı, İspanyolca’daki “toro” kelimesi ise kan, ihtiras, aşk ve gözyaşını akla getiriyor.

Aynı hayvandan söz edilmesine rağmen, dilin kelimelere yüklediği anlam, her şeyi değiştiriyor.

Bizde de durum böyle.

Çocuklarımız Amerikanca konuştukları zaman Amerikalıya dönüşmüyor, bu dilden bazı kelimeleri ödünç alan Türk gençleri oluyorlar.

***

İhan Mimaroğlu, çok kullanılan bir Amerikan diyalogunu Türkçe’ye çevirmişti.

“What’s up man?”

“Cool man cool!”

Çevirisi şöyle oluyordu:

“Yukarıda ne var adam?”

“Serin adam serin!”

Sizce bunun Türkçe’de bir manası var mı?

***

Neyse bu kış gününde biz de ayağımızı sıcak tutalım başımızı serin.

Ve de düşünmeyelim derin.

Zülfü LİVANELİ / Vatan
zlivaneli@gazetevatan.com