Perşembe öğleden sonra gündeme düşen haberler İsrail ve İran arasında yeni bir misillemenin ya da daha doğru bir ifadeyle "kontrollü operasyonun" gerçekleşmeyeceği yönündeydi. İran'a hamle yapılmaması karşılığında Refah'ta operasyon düzenlenmesine ABD'nin yeşil ışık yakacağı konuşuluyordu. Cuma gününe ise İsfahan'da gerçekleşen patlamalarla uyandık.

İSRAİL İLE İRAN ARASINDAKİ MİSİLLEME BİTTİ, PEKİ HİÇ BAŞLAMIŞ MIYDI?

Amerika ve İsrail bir süredir İran'ı kışkırtmaktaydı. Kasım Süleymani başta olmak üzere Devrim Muhafızı liderlerine, Haşdi Şabi'ye ve komuta kademesine yönelik operasyonlarla İran'ı yanıt vermeye zorladıkları bir gerçekti.

Bardağı taşıran damla İsrail'in Şam'daki İran Başkonsolosluğuna yönelik saldırı oldu. Tahran yönetimi, itibarını korumak için hamle yapmak zorundaydı. Basın devreye sokuldu, "İran bugün, yarın saldıracak" haberleri ile tüm dünyanın ilgisi, İran'ın vereceği karşılığa yönlendirildi.

İran ne İsrail'i ne de Amerika'yı karşısına alacak bir pozisyonda değildi. Diplomasiyle entegre, kontrollü bir operasyon gerçekleştirmek üzerine karar kılındı. Çünkü saldırı gerçekleştirecek, operasyon düzenleyecek bir ülke bu kadar planlı programlı, bağıra çağıra hareket etmezdi. İsrail'in ve tüm Batılı müttefiklerinin İran'a karşı önlem alması beklendi.

Sonrası kötü bir tiyatroydu. Dronlar, füzeler yükseldi, İsrail mağdur durumuna düştü, Tel Aviv yönetimine, Gazze'de sivilleri bombaladığı için hafif hafif tepki göstermeye başlayan Batı dünyası, yeniden İsrail destekçisi oldu.

ABD'de İsrail'i hedef alan insan hakları kapsamlı suçlamalar bir anda kesildi. Birkaç gün önce "sivillere yönelik tavrınızı değiştirmezseniz biz size karşı tavrımızı değiştiririz" diyen Biden, seçim öncesi saldırıya uğrayan İsrail'i yalnız bırakan lider olmak istemedi. Yani İran'ın misillemesinin kazananı İsrail, kaybedeni Gazze'ydi..

İSRAİL'İN KİBRİ REFAH'TAN AĞIR!

İsrail öyle kibirli bir tavır içerisindeydi ki İran'ın sözde operasyonuna bile karşılık vermek için yanıp tutuştu. Algı olarak son saldıran tarafın İran olmasına tahammül edemediler. ABD ile masada Refah'ı tartışıyorlardı halbuki. Mağdur durumda oldukları için ABD Refah'taki katliama yeşil ışık yakmaya hazırlanıyordu daha önceki karşıt söylemlerinin aksine. Dünya bu tiyatro ile pekala kandırılabilirdi.

Fakat İsrail, İsfahan'a -kuvvetle muhtemel İran'ın içerisindeki güçleriyle- operasyon düzenleyerek kibrinin gereğini yerine getirdi. Onlar da tıpkı İran gibi 55 dakika önce sözde operasyonu haber verdiler. Belli ki İsrail yönetimi, aynı İran gibi kontrollü misilleme operasyonunda kimsenin zarar görmesini istemedi. Zarar gören olmadı sonuç olarak. İran da harekete geçme taraftarı olmadığını belli etti.

Siyonizm, medyanın gücünü kullanarak dünyanın gözünü boyadı, dar kapsamlı hamlesiyle imajını düzeltti ve gerilimi noktalayan taraf oldu nihayetinde.

HER ŞEY GAZZE'DE KAN DÖKMEYE DEVAM ETMEK, REFAH'TA KIYIM YAPMAK İÇİN!

Eli kanlı İsrail, Gazzeli sivillere önce "Güneye gidin" deyip kuzeyi bombaladı. Sonra "Refah'a gidin" diyerek güneye bomba yağdırdı. Şimdi Refah'takilere "Kuzeye dönün" diyorlar. Gerçeklik algıları yok. Söyledikleri yalanlara inanır haldeler.

Uyuşmuş zihinlerine güncel bir örnek verelim. Katil başbakan Netanyahu ile Almanya Dışişleri Bakanı Baerbock arasında geçen görüşmede sinirlerin gerildiği, Baerbock'un Gazze'deki açlık ve sefaletten bahsettiği, "Yardımlara izin verin" dediği, Netanyahu'nun ise "Gazze'de açlık yok" yanıtını verdiği söyleniyor.

İddiaya göre Baerbock "Gazze'de açlık var" şeklinde diretip elindeki fotoğrafları gösteriyor Netanyahu'ya. Katil başbakan bunun üzerine sesini yükselterek "Biz yalan fotoğraflar üreten Naziler gibi değiliz.” diyor.

Psikolojileri ortada. Tel Aviv yönetimi, şimdi 1 buçuk milyondan fazla sivilin yaşadığı Refah'ta katliama hazırlanıyor. 4 Tabur Hamaslının bölgede olduğunu düşünüyor, esirlerin burada saklandığına inanıyorlar. Bu nedenle de acımasızca bomba yağdıracaklar Refah'a.

Bu katliamı haftalardır planlıyorlar. Ancak dünya halkları İsrail'e böylesine kinlenmişken, Batı ülkeleri İsrail'e siyasi-askeri destek vermekte tereddüt yaşamaya başlamışken bir de Refah'ta kan dökmeyi uygun bulmadılar. İran'ı kışkırtarak tuzağa çektiler, sözde misillemelerle olası Refah operasyonunu -en azından Batı'da- meşrulaştırmaya çalıştılar. Amaçları başından beri Filistinli kanı dökmekti, İran tiyatrosuyla sanmayın hedeften şaştılar.

ABD REFAH'A OLASI SALDIRIYA KARŞI MI?

Beyaz Saray, "Refah'ta aman kan dökülmesin" gibi bir zihniyet taşımıyor elbette. Dertleri insani açıdan zor durumda kalmamak sadece. Refah'ta büyük askeri operasyondan ziyade belirli mahallelerin kademeli olarak boşaltıldığı görece yavaş bir operasyon olsun istiyorlar. Tel Aviv ile bu konuda mutabıklar ve bunu "Refah'ta Hamas'ın yenildiğini görmek istiyoruz" cümlesiyle beyan ediyorlar.

Son BMGK toplantısında Filistin'in BM'ye tam üyeliğini tavsiye eden karar tasarısı oylandı. Tek veto eden ABD oldu. Her fırsatta "İki devletli çözümden yanayız" demeyi bilen Amerikalıların iki yüzlülüğünü gösteren başka bir örnek oldu oylama. Bu nedenle "Refah'ta operasyona karşıyız" demelerini de böyle yorumlamak gerek.

Ha bir de, İsrail'in Gazze'de döktüğü kan yeterli değilmiş ABD için. Yeni 1 milyar dolarlık silah satacaklarmış. Olsun, kendilerine insan hakları eleştirisi gelmesin yeter.

H. Akif Küçükal / Haber7