harika bir yazı..... tebrikler bir solukta keyifle okudum.

yazıya,yazara dair bir 'zan'. eskilerden melamilik/melamet denen,zıddına bürünerek aslını sadece makam sahibine ayan kılma ameliyesi hatta disiplini vardı( takvasız hatta işret görünerek takvasını,teslimiyetini gizlemeye çalışma)..mesela seyrani bunlardandır,ömründe içki içmemiştir ama sarığına içki şişesi koyar gezerdi! misal;ramazanda davet edilen büyük bir melami zat ,karşılama tööreninde halkın teveccühünü görünce ramazan günü milletin gözü önünde çıkınından çöreği çıkarıp afiyetle yer ve 'ey nefsim,ye çöreği tut 61'i ' der.halk ta '..biz de adam sanmıştık' deyince muhteremin maksadı hasıl olmuştur! islamın onaylamadığı hatta reddettiği bir yoldur bu! yazarımızın da sanki bunun değişik bir örneğini sunduğu 'vehmindeyim',yanılmayı dua ederim...

üstad. mani nin ayaklısını da ayaksızını da biliriz az buçuk..lakin bu gibi dizlerde ilk dizeye anlam yüklenmez,nihayetin ayakçısıdır,burada her iki dizeye de bir değer yüklemesi ameliyesi var :) asıl maniler bizim oralarda; aaba ya da abab düzeninde dörtlüklerle inşa edilir..gerçi nefret eder hale geldim karadeniz mani sisteminden zira alaylıların,hiçbir baltaya sap olamayanların ilgi gösterdiği bir alan haline geldi-geldi fazla,öyleydi-.daha yeni yeni akademik,sanatsal altyapısı olanların el attığına şahit oluyorum..

Noter Ablamız Aşk-ı revan bir Aybike hanım klasiği. Eseri bir solukta okudum, öyle muhteşem bir üslup kullanmış ki hayran oldum. Piyasada bir çok şöhretli romancının papucunu dama atmış bu romanla. Bu yazarın üslubuna gferçekten de hayranım. Çok içli bir tını ve musiki var. Size bir an önce okumanızı tavsiye ederim. Hürmetler.

Aşkı Revan ı. kitap beğendiremediğim birine okuttum. çok beğendi.şimdi daha çok merak ediyorum.ben daha aman bulamadım. pasta gibi sona saklıyorum.

ŞİMDİ AKLIMA GELDİ YAZAYIM. Kalabalıklara bayanlar için ikinci yüz var.Çarşafla beraber yüzünüz de peçeli;işte ikinci yüz.İçimden geldi.

Üstad ayaklı mani bilir misin?. Birinci mısrada aslolan mana değildir. Gaye kendisinden sonra gelecek olan asıl hükme/mesaja zemin hazırlamaktır. Dolayısıyla ne kadar dikkat çekici olursa o kadar iyidir. Ben şahsen tarz olarak başarılı buluyorum... Ha aşkın mertebesi açısından bakarsak durum başka. Çünkü hakiki aşık, aşkın kendisinden başka bir karşılık zaten beklemez. Gülme/ağlama ise kavuşma ile ilgili hiç değildir.

can bey... üstad,sanmıyorum; bizim oralarda 'gülmek ile ağlamak kardeştir denir',belki ikisini de tetikleyen şey aynı şeydir ne ki failin muhal ve/veya farzı muhalliği farkettiriyor...misal;rahmetli babamın resmine bakarım tebessüm ederim,mezarına bakarım hüzün dökerim! modernler ağlamaya ''gözyaşı bezeleri çalıştı'' diyor gülmeye de ...ben bu cümleyi sarfedenin birden fazla yüzü hatırına düşürdüğüne kani değilim ve fakat her kjim bilmesem de güçlü bir kalem olmadığını da seziyorum..ağzıdan çıkarsa kafiyeye durur,yürekten çıkarsa manaya! selam olsun diyari gurbete ağabey...

kaç yüzü dediğiniz meryem hanım. belki de iç yüzü. kim çok şeffaf ki. çok yüzle davranmayı seçene de sorsanız bir cevap bulur. bu, kanın canın olmadığı sürece rencide etmez. çok yüzünü görmek de bir şans üstelik. en kötüsü ne biliyor musunuz. yeter ki huzur olsun diye ne istersen yap nasıl davranmanı istiyorsa öyle davran her şeye razı ol karşındaki yine huzursuz yine dertli yine sorunlu işte böylesi dayanılmaz evladın da olsa farketmez. diyeceğim çok yüzlülük muhatabının değil çok yüzlünün problemi.

Öyleyse. hadi toparlanın burdayız:))

Sayın yazar biraz moralsiz gibi. Gerçi hüzünlü bir yazar ama bugünlerde yazılarında derin bir hüzün ve hayal kırıklığı var gibi. Ancak çok hoş bir yazı. tebrikler. Sizi çok seviyoruz

Turgut Uyar olduğuna dair rivayetler var.... "Evet! Ben de iki yüzlüyüm. Önünde gülüp arkandan ağlıyorum."

Faran Hocam, 'yani sonucu iki yüzlülük olsa dahi...' mi demek istedi acep?. Eee aşk bu insanı muma çevirir. Hatta daha ileri gidip zünnar dahi kuşandırdığı yönünde rivayetler mevcut (maazallah). <br>Kime ait olduğunu tam hatırlamıyorum. Belki bir bilen çıkar, yorumdaşlardan. <br>Sanki Sunay Akın diyesim geliyor. <br>Molla Gugıl dahi imdada yetişemedi, bu hususda. <br>'Hafıza-i beşer nisyanla malüldür' demiş atalar. Yaş da kemale erdi hani. (iç ses: ben senin gençliğini de bilirim). <br>Feyezan hanım, hatırımda öyle kalmış. Hoş mana olarak pek fark yok ama arkasında isim yazınca orjinalini nakletmek lazım diye düşündüm. <br>"Yarın elbet bizim, elbet bizimdir." hafızamızı sınıyorsun zahir, o kadar da bunamadık henüz :-).

iki söz = bir sihir demiş eskiler. can hocam,sözün akustiği hallice yalnız manayı ıskalanmış -kime ait bilmiyorum,koskoca bir üstada toslayıp madara olmak ta var nihayette :)) zira kişi sevdiğinin yanında gülüyorsa yokluğunda üzülecektir,bu arazın değil cevherin gereğidir! değil mi?

can bican. toparlanın kendimize gidiyoruz/geliyoruz :-)